The Egg: Transcript - Clip 4
Σόλων: ...εσύ πήρες φόρα και δεν με άφησες να σου ολοκληρώσω, να σου καταθέσω τις σκέψεις μου.
Λουκάς: Τώρα μας χρειαζότανε άλλο ένα τσιγάρο. Ζείς εσύ άλλα πενήντα χρόνια χωρίς τσιγάρο; |
Solon: ...you went ahead, and didn’t allow me to complete my story, to lay down my thoughts.
Luke: Now we could use another cigarette. Can you live another fifty years without cigarettes? |
Σ: Πρώτα-πρώτα, σταμάτησε την πολιτική υπέρ του τσιγάρου, διότι θα μας κολλήσουν την ρετσινιά ότι τα πιάνουμε από τις καπνοβιομηχανίες. Το τσιγάρο σκοτώνει, κι εσύ ως υπανάπτυκτος δεν μπορείς να το κόψεις. Λοιπόν, τί λέγαμε; Κοίταξε, Λουκά, μωρό μου, εάν όντως έχουμε ακόμα άλλα πενήντα χρόνια ζωής, αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν και τεράστια περιθώρια να δράσουμε, κατάλαβες; Να ενεργήσουμε.
Λ: Δηλαδή; |
S: First of all, stop lobbying in favor of cigarette smoking, because they will stick us with the stigma that we are taking money from the tobacco companies. Cigarette smoking kills and you as an underdeveloped person can’t stop it. Okay then, what where we saying? Look, Luke, my friend, if we indeed have fifty more years of life, this means that there’s extensive room for action, do you get it? To act.
L: Namely? |
Σ: Τί δηλαδή, Λουκά; Σε πενήντα χρόνια αντιλαμβάνεσαι τί και τί δεν μπορεί να κάνει ο άνθρωπος.
Λ: Α, ο άνθρωπος, ναι, τί και τί. Εμείς τί θα κάνουμε, όμως; |
S: What ‘namely’, Luke? In fifty years you understand exactly what humans can do.
L: Ah, human beings, yes, exactly what. What will we do, though? |
Σ: Κι εμείς, Λουκά, κι εμείς. Τί είμαστε, ζώα είμαστε εμείς; Υπολόγισε τί και τί δεν συνέβει από το χίλια εννιακόσια τριάντα οκτώ μέχρι το χίλια εννιακόσια ογδόντα οκτώ, μέχρι σήμερα. Δηλαδή, τί και τί δεν έκανε ο άνθρωπος.
Λ: Ο άνθρωπος; Εγώ, τί και τί θα κατορθώσω εγώ; |
S: We too, Luke, us too. What are we, animals? Calculate exactly what happened from nineteen thirty-eight to nineteen eighty-eight, to today. So, precisely what did humans achieve.
L: Humans? And I, precisely what will I accomplish? |
Σ: Εσύ τα πάντα μπορείς να κάνεις, ότι θέλεις, Λουκά, τα πάντα μπορείς να κάνεις.
Λ: Τα πάντα; |
S: You can do whatever you want, Luke, you can do everything.
L: Everything? |
Σ: Ε βέβαια τα πάντα.
Λ: Οτι θέλω μπορώ να κάνω; Δεν μου λες, και μπορώ να γίνω δηλαδή περιπτεράς, να πούμε; |
S: Of course, everything.
L: I can do anythingI want to? Tell me, can I become a kiosk man, let’s say? |
Σ: Και περιπτεράς μπορείς να γίνεις, μόνο;… Αρχιπεριπτεράς. Αυτό μας έλειπε τώρα, σε πενήντα χρόνια να μην μπορούμε να γίνουμε περιπτεράδες, ε τί κάνουμε τότε, ρέ;
Λ: Δηλαδή ότι θέλω μπορώ να γίνω; |
S: You can become not only a kiosk man, but also… a top kiosk man. That’s all that’s missing -- if in fifty years we can’t become kiosk men, then what are we doing?
L: You mean I can become anything I want to? |
Σ: Ότι θέλεις μπορείς να γίνεις. Μπορείς να γίνεις ας πούμε και κρεοπώλης μπορείς να γίνεις, και ανθοπώλης, και σταρ...
Λ: Και σταρ ε; |
S: You can become whatever you want to. You can become, let’s say, you can become a butcher, and a flower seller, and a star…
L: A star too, eh? |
Σ: Και σταρ, βέβαια. Σταρ βεβαίως, αυτό είναι το ευκολότερον, κατάλαβες; Το ευκολότερον, μπορείς να γίνεις σταρ, αλλοίμονο.
Λ: Σουβλατζής; Το σουβλάκι πουλάει. |
S: A star too, of course. Certainly a star, that is the easiest, do you get it? It’s the easiest, to become a star, good gracious.
L: Asouvlaki vendor. Souvlaki sells. |
Σ: Ε βέβαια, πουλάει το σουβλάκι, αλλά κάτι πιο αξιοπρεπές, Λουκά. Κάτι πιο αξιοπρεπές, κάτι...
Λ: Δηλαδή, τί αξιοπρεπές; |
S: Well, of course, souvlaki sells, but choose something more dignified, Luke. Something more dignified, something…
L: Namely, what kind of ‘dignified’? |
Σ: Ε, πιο αξιοπρεπές.
Λ: Δηλαδή μπορώ να γίνω χρυσοχόος; Ε άσε που πουλάς μπρούτζο και το πληρώνεις για χρυσάφι. |
S: Eh, something more dignified.
L: You mean I can become a goldsmith? Eh, no matter that you sell bronze and you pay for gold. |
Σ: Ναι, και το χρυσάφι. Αλλα σου είπα, κάτι πιο... Εν πάσει περιπτώσει, αν θέλεις να γίνεις χρυσοχόος, δεν υπάρχει αντίρρηση, κατακυρώνεται.
Λ: Το ψάχνουμε τώρα, το ερευνούμε. |
S: Yes, yes, gold too. But I told you, something more… In any event, if you want to become a goldsmith, I have no objection, it’s approved.
L: We’re now looking into it, we studying it. |
Σ: Ε βέβαια το ερευνούμε. Κοίταξε, το κοιτάμε λίγο πιο μακροπρόθεσμα, το κοιτάζουμε λίγο σταυρικά, αν θέλεις, λίγο σφαιρικά, γκλομπάλ, κατάλαβες; Το χρυσάφι, τί νομίζεις, σήμερα είναι, αύριο δεν είναι.
Λ: Το πετρέλαιο; |
S: Well, of course, we’re looking into it. We’re examining it a little more long-term, we’re looking at it from all angles, globally -- did you get it? What do you think about gold? Today it’s there, and tomorrow it isn’t.
L: Oil? |
Σ: Ε και το πετρέλαιο. Σήμερα είναι, αύριο δεν είναι. Εξαντλείται, κάποτε εξαντλείται.
Λ: Αλλά σταρ, τόσο εύκολα; |
S: Oil too. Today it’s there, and tomorrow it isn’t. It’s running out, someday it will run out.
L: But a star, so easy? |
Λ: Ε βέβαια, σταρ. Ευκολώτατο. Το αφήνουμε γι’ αργότερα κατάλαβες; Πληθώρα, ασφυκτιάς. Όμως, μπορούσαμε να βρούμε μια ατομική βόμβα, κατάλαβες; Έτσι μια βόμβα κάτι σαν την ατομική.
Λ: Δηλαδή ο Ωνάσης τί ήτανε, φτωχός δεν ήταν; |
S: Well, of course, a star. Easy as pie. We’ll leave it for later, do you get it? There’s a whole crowd, you could suffocate in it. Still, we could have invented an atomic bomb, do you get it? A bomb like the atom bomb.
L: So Onassis, what was he, wasn’t he poor? |
Σ: Κι αυτός, βεβαίως, πολύ πιο φτωχός από μας. Ούτε λόγος.
Λ: Και ο Νιάρχος, και ο Φορντ, και ο Λάτσης; Φτωχοί δεν ήταν; |
S: He too, for sure, a lot poorer than us. No question.
L: Niarchos too, and Ford, and Latsis? Weren’t they poor? |
Σ: Κι όλοι αυτοί πολύ φτωχοί. Γιατί αν δεν είσαι φτωχός, γιατί να θέλεις, σώνει και καλά, να γίνεις πλούσιος; Εμείς, Λουκά, παραδείγματος χάριν, εάν είχαμε εξασφαλίσει ας πούμε εργασία και σπίτι, έτσι θα πηγαίναμε μέχρι το τέλος, κατάλαβες; Χωρίς κανένα όνειρο, μωρό μου. Ενώ τώρα μπορεί να υποφέρουμε λίγο, όμως έχουμε όνειρα πολυτελείας. Πλούσια όνειρα.
Λ: Δηλαδή, Σόλων, συμφέρει να είσαι φτωχός. |
S: All of them were very poor. Because if you aren’t poor, why would you want, no matter what, to become rich? You and I, Luke, for instance, if we had secured both work and lodging, we would have followed the same path until the end, do you get it? With no dreams, my friend. But now we may suffer a little, but we have luxurious dreams. Rich dreams.
L: You mean, Solon, that it’s an advantage to be poor. |
Σ: Ε βέβαια συμφέρει, γιατί μόνο ο φτωχός ονειρεύεται να γίνει πλούσιος, Λουκά.
Λ: Μόνο, να κοιτάξουμε να κάνουμε μια εφεύρεση. |
S: Well, of course, it’s an advantage, because only a poor person dreams of becoming rich, Luke.
L: So, let’s try to invent something. |
Σ: Ναι βέβαια, τί νομίζεις, κι αυτή είναι ευκολώτατη. Τί νομίζεις ότι ήτανε ο Αϊνστάιν και ο Μαρκόνι; Ευκολότατο, και ξέρεις κι ανέξοδο. Τί νομίζεις ότι είναι; Μια ιδέα, την πιάνεις και τη κτυπάς, Λουκά, κατάλαβες; Μόνο που αυτά χρειάζονται κάποια εχεμύθεια, μη σου κλέψουν την ιδέα, κατάλαβες;
Λ: Μόνο να κοιτάξουμε να εφεύρουμε κάτι σπουδαίο. |
S: Yes, of course, what do you think, that too is very easy. What do you think Einstein and Marconi were? It’s really easy to invent things, and it doesn’t cost anything. How do you think it goes? You come up with an idea, and then bang on it, Luke -- did you get it? Only you’ve got to maintain some secrecy, so that they don’t steal your idea, do you understand?
L: So then, let’s look to invent something outstanding. |
Σ: Αυτό δε σου λέω, μωρό μου; Ψάξε, ψάξε, σκέψου, για να πετύχουμε διάνα.
|
S: Haven’t I been telling you this all along, my friend? Keep looking, think, so we can hit a bull’s-eye.
|